Wyjaśnienie ważniejszych terminów specjalistycznych

Decybel (dB) –
Jednostka logarytmiczna, powszechnie stosowana w pomiarach sygnałów dźwiękowych lub elektrycznych. Decybel nie jest sam w sobie określeniem żadnej konkretnej wartości, przez co różni się od jednostek takich jak metr czy kilogram. Wartość wyrażona w decybelach mówi jedynie o proporcji pomiędzy dwoma wielkościami danej wielkości P do pewnej wielkości odniesienia P₀. Jednostką podstawową jest bel [B], jednak powszechnie używana jest dziesiąta część bela, czyli decybel [dB].

Poziom natężenia dźwięku –
logarytmiczna miara natężenia dźwięku w stosunku do pewnej umownie przyjętej wartości odniesienia, wyrażana w decybelach:

gdzie:
    I_a – natężenie dźwięku,

    I₀ – natężenie dźwięku porównawczego odpowiadające najmniejszemu natężeniu słyszalnemu dla częstotliwości równej 1000Hz (I₀ = 10^-12 W/m²)

W praktyce mierzy się nie natężenie dźwięku, lecz ciśnienie akustyczne i dlatego używa się miary względnej zwanej poziomem ciśnienia akustycznego L:

gdzie:
    L – poziom ciśnienia akustycznego, dB,

    p – zmierzone ciśnienie akustyczne

    p₀ – wartość ciśnienia odniesienia, p₀ = 20 µPa

Zakres natężenia dźwięku określony jest przez próg słyszalności(0 dB) i próg bólu (130 dB).

Tabela 1. Poziomy dźwięku występujące w przykładowych sytuacjach

Równoważny poziom dźwięku (L_Aeq) –
wielkość stosowana do scharakteryzowania dźwięku zmieniającego się w pewnym czasie obserwacji. Jest to uśredniony energetycznie poziom dźwięku, wyznaczony dla danego czasu obserwacji.

Wartość poziomu równoważnego skorygowana krzywą korekcyjną "A", L_Aeq  zgodnie z dokonaną klasyfikacją opracowaną przez Państwowy Zakład Higieny, określa uciążliwość hałasów w środowisku:

 

   L_Aeq < 52dB – mała uciążliwość,

52dB < L_Aeq < 62dB – średnia uciążliwość,

62dB < L_Aeq < 70dB – duża uciążliwość,

   L_Aeq > 70dB – bardzo duża uciążliwość.

Krzywa korekcyjna „A” -
korekcja według krzywej korekcyjnej „A” polega na dodaniu odpowiednich wartości do poziomu ciśnienia w zależności od częstotliwości. Korekcję stosuje się, aby tony o różnej częstotliwości były słyszane z jednakową głośnością.

Rysunek 1. Krzywa korekcyjna „A”.

Wskaźnik hałasu –
wskaźnik służący do opisu poziomu hałasu w środowisku. Jest to parametr hałasu skorygowany krzywą korekcyjną „A” i wyrażony w decybelach (dB).

Zgodnie z Prawem ochrony środowiska obowiązują dwa typy wskaźników hałasu w zależności od ich zastosowania:

1. Wskaźniki hałasu służące w celach kontrolnych:

L_AeqD  – równoważny poziom hałasu wyznaczony dla pory dnia (6:00 – 22:00),
  wyrażony w decybelach;

2. Długookresowe wskaźniki hałasu w odniesieniu do roku, służące do sporządzania map akustycznych:

L_DWN  – długookresowy średni poziom dźwięku A, z uwzględnieniem:
pory dnia (6:00 – 18:00), pory wieczoru (18:00 – 22:00) i pory nocy (22:00 – 6:00), wyrażony w decybelach;

L_N      – długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczony dla wszystkich pór nocy (22:00 – 6:00) w ciągu roku, wyrażony w decybelach.

L_AeqN  – równoważny poziom hałasu wyznaczony dla pory nocy (22:00 – 6:00),
wyrażony w decybelach.

Wskaźnik M –
wskaźnik zagrożenia ludności określony Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 października 2002r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinien odpowiadać program ochrony środowiska przed hałasem [Dz. U. z dnia 29 października 2002r.].

Wskaźnik wyznacza się z zależności:

M = 0,1 m (10^0,1DL - 1)

gdzie:

m – liczba ludności narażonej na hałas

DL- wartość przekroczenia

Poglądowe wyjaśnienie relacji między skalą logarytmiczną (decybele) a liniową.

Skalę liniową stosuje się do wyrażenia zależności pomiędzy wartościami, które zmieniają się w stosunkowo małym zakresie (np. od 1 do 10). Skalę logarytmiczną stosuje się do przedstawienia wartości, które różnią się od siebie w stosunkowo bardzo dużym lub bardzo małym zakresie danych (np. od 1 do 10000, lub od 0,00001 do 1). 

Ucho ludzkie odbiera dźwięki charakteryzujące się zarówno niskimi jak też wysokimi ciśnieniami akustycznymi. Ze względu na szeroki zakres zmian ciśnienia akustycznego - od 2*10^-5 Pa do 2*10² Pa powszechnie stosuje się skalę logarytmiczną i w konsekwencji używa się pojęcia poziom ciśnienia akustycznego L, wyrażany w dB.

Tabela 2. Zależność między ciśnieniem akustycznym (p) w Pa, a poziomem ciśnienia akustycznego (L) w dB.

p [Pa]	L [dB]
0,000020	0
0,000063	10
0,000200	20
0,000632	30
0,002000	40
0,006325	50
0,020000	60
0,063246	70
0,200000	80
0,632456	90
2,000000	100
6,324555	110
20,000000	120
63,245553	130